สถานการณ์ในโลกที่พระพุทธเจ้าตรัสสอน
คือไม่สุดโต่งไปข้างใดข้างหนึ่ง
เมื่อรักชอบมากจะสุดโต่งไปข้างหนึ่ง
ย่อมหวงแหนหมกมุ่นผูกรัด
เมื่อเกลียดโกรธมากจะสุดโต่งไปข้างหนึ่ง
ย่อมอาฆาตเคียดแค้นหวังทำลาย
ขณะที่อยู่ในอารมณ์รักมากและโกรธมากย่อมไม่สนใจเหตุผล
ขณะนั้นปัญญาย่อมดับถูกเก็บไม่ได้ใช้งาน
สุดโต่งทั้ง ๒ ข้างย่อมเป็นหนทางผิดพลาด
พระพุทธองค์ตรัสสอนให้หลีกเลี่ยง
ควรนำจิตเข้าสู่เส้นทางสายกลางอันประกอบด้วยสติและปัญญา
ไม่โอนเอนไปตามความชอบความชัง
ทำหน้าที่ให้สมบูรณ์อย่างเต็มที่ไปตามเหตุและผลอันสมควร
ทางสายกลางจะนำไปสู่ความสำเร็จ
จงดำเนินชีวิตไปด้วยสติและปัญญา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น