เมื่อจิตใจ

เมื่อจิตใจโอบอ้อมอารีเมตตาปราณี

เหมือนกับสร้างห้องหับที่ใหญ่โตให้ใจตนเองอยู่

ย่อมสะดวกสบายไร้ความขัดข้องใจ

จิตใจ­กว้างขวางย่อมทำให้ผ่องใสเบิก­บาน

เมตตาปราณีย่อมทำให้มองโลกอย่างเป็นสุข

จิตคิดช่วยเหลือเกื้อกูลย่อมเกิดปีติจากกุศล

คิดจะเอาเลยไม่ได้อะไร

คิดจะให้เลยได้ทุกอย่าง

เมื่อคิดจะเอานั้นจิตหิวโหยกระหาย

ย่อมกระวนกระวายไม่เป็นสุข

เมื่อไม่มีความสุขก็เหมือนกับสูญเสียทุกอย่าง

เมื่อคิดจะให้นั้นจิตเบิก­บานผ่องใสด้วยเมตตาปราณี

ย่อมอิ่มเอิบด้วยพลังใจแห่งความร่มเย็นเป็นสุข

เมื่อมีความสุขก็เหมือนกับได้รับทุกอย่าง

ถ้าได้อะไรแล้วไม่ลงเอยที่ความสุขก็เหมือนไม่ได้

จิตคิดเอานั้นหิวโหยกระหาย

จิตคิดให้นั้นร่มเย็นเป็นสุข