กล้วยไม้

ดอกเอย กลวยไม อาจนับได หลายชนิด แผกผิดสี

เชนชางแดง มาดาม สวยงามดี ฟามุยมี เอื้องผึ้ง พิศตรึงตา.

ครั้นนานวันมีอัน จะพลันรวง จากขั้วพวง เหี่ยวแหง ใชแกลงวา

แมมนุษย เรานี้ มีนานา อนิจจา จงรู รวงพรู เอย.

อย่าปิดทาง

อย่าปิดทางถอยตนเอง

อย่าปิดทางถอยผู้อื่น

ทำอะไรก็ตามต้องวางแผนกันพลาดไว้บ้าง

ต้องเตรียมพร้อมถ้าองค์ประกอบที่หวังไว้ไม่เป็นดังใจ

มีแผนหนึ่งแล้วต้องมีแผนสองด้วยเผื่อเรื่องไม่คาดหมาย

อย่าเชื่อว่าอะไรแน่นอนเตรียมใจไว้ผิดหวังบ้าง

ไม่ว่ามั่นใจแค่ไหนก็ต้องเตรียมอุปกรณ์ไว้ใช้เผื่อพลาดท่า

นี่เรียกว่าไม่ปิดทางถอยตนเอง

อย่ารุกไล่ผู้อื่นให้เขาจนตรอก

อย่าบีบผู้อื่นจนเขาไม่มีอากาศหายใจ

อย่าบังคับผู้อื่นจนผู้นั้นไม่มีทางบรรเทา

ถ้าเขาจนแต้มจริงจริงจะหันกลับมาเล่นงานเราอย่างรุนแรง

เปิดทางรอดให้คนอื่นบ้าง

เว้นโอกาสไว้เพื่อให้มีช่องทางแก้ไขเยียวยา

อย่าบีบคนจนกระทั่งไม่มีช่องทางไป

อย่าปิดทางถอยของใคร

โลกนี้

โลกนี้มีเขามีเหว

จะให้โลกนี้ราบเรียบตลอดได้ที่ไหน

คิดจะให้ราบรื่นเป็นระเบียบไปทั้งโลก

ความคิดนี้เป็นจริงไม่ได้

ผู้คิดจะกลุ้มใจตาย

โลกนี้วุ่นวายไร้ระเบียบเป็นธรรมดา

อย่ารอคอยให้โลกนี้สงบก่อนจึงค่อยเป็นสุข

จงทำจิตให้เป็นสุขสงบเดี๋ยวนี้เลย

เมื่อยอมรับความจริงจะคลายทุกข์ใจไปได้

ถ้าไม่ยอมรับความจริงจิตจะอ่อนแอลงทุกที

ยิ่งหนีความจริงยิ่งเป็นโรคประสาท

ทำจิตให้สบายแล้วไปแก้ปัญหาจะแก้ได้

ถ้าจิตมีปัญหาแล้วจะไปแก้ปัญหาที่ไหนอีกได้เล่า

จงยอมรับความจริงก่อนแล้วจะแก้ปัญหาได้

มันพันยุ่งตรงไหนให้หยิบมาดูเดี๋ยวจะแก้ได้เอง

ไม่มีปัญหาอะไรใหญ่สำหรับผู้อดทนและพากเพียร

จงอุดรูรั่ว

อย่าเพียงตักน้ำใส่ตุ่ม

จงอุดรูรั่วด้วย

ถ้าไม่อุดรูรั่ว

ตักน้ำใส่ตุ่มจะเหนื่อยเปล่า

ผู้คิดสร้างบารมีอย่าเพียงแค่ทำบุญกุศล

จงขวนขวายละความชั่วด้วย

พึงเป็นผู้มี­ศีล

พึงละความเบียดเบียน

เมื่อผู้มี­ศีลบำเพ็ญทานย่อมมีอานิสงส์ใหญ่

ฉะนั้นบัณฑิตก่อนให้ทานจึงสมาทานศีลก่อน

เมื่อทานและศีลประกอบกันย่อมมีอานิสงส์มาก

เมื่อตุ่มไร้รอยรั่ว

การตักน้ำใส่ก็ได้ผลสมบูรณ์

จงรักษาจิตรักษาศีลแล้วสร้างความดี

บารมีอันยิ่งใหญ่จะบังเกิดขึ้นมาในใจ

ทุกอย่างต้องสร้างเองไม่มีใครให้กันได้

คบคนชั่ว

คบคนชั่ว เป็นมิตร ผิดถนัด

สารพัด ฉิบหาย หลายวิถี

หนึ่ง นําเป็น นักพนัน บั่นชีวี

สอง นําให้ริ คบชู้ ผิดคู่ครอง.

สาม นําเป็น ขี้เมา เผาทรัพย์สิน

สี่ นําปลิ้น ปลอกพร่อม ปลอมสิ่งของ

ห้า นําลวง ซึ่งหน้า ทําขู่มอง

หก ให้ลําพอง หัวไม้ ไส่ระกํา.

ดอกเอ๋ย

ดอกเอ๋ย ดอกกระดังงา รจนา กลีบแย้ม แซมเกษร

หอมละมุน กรุ่นช้อ อรชร สีเหลืองอ่อน อบกลิ่น น่ายินดี.

เมื่อมนุษย์ มากหลาย ทั้งชายหญิง ไม่ละทิ้ง ธรรมะ พระชินสีห์

คอยอบรม บ่มนิสัย หทัยดี สุมาลี มิหอมล้น สุมน เอย.

กาย

อันว่า " กาย " " เวทนา " มา " จิต " " ธรรม "

มีประจํา ไม่เว้น จัดเป็นฐาน

คือที่ตั้ง ของสติ เครื่องพิจาร

ระลึกอ่าน รูปเห็น เป็นอารมณ์

มิใช่สัตว์ บุคคล ตน เรา เขา

ถอนความเมา จิตชื่น ไม่ขื่นขม

ไม่ยินดี ยินร้าย คลายระทม

เอกอุดม สิ้นโศก เหนือโลก เอย.

ความอดทน

ความอดทนอดกลั้นนั้นช่วยลดทอนปัญหา

ไม่รู้จักอดทนนำมาซึ่งปัญหานานับประการ

ไม่รู้จักอดกลั้นนำมาซึ่งอุปสรรคใหญ่หลวง

ทำอะไรตามใจชอบจะตั้งตัวไม่ได้

ทำอะไรตามอารมณ์จะมีแต่สูญเสีย

ชีวิตขาดความอดทนเหมือนรถขาดเบรก

ชีวิตขาดความอดกลั้นเหมือนดิ่งพสุธาขาดร่ม

อย่าเรียนรู้แต่ความฉลาด

จงเรียนรู้ความอดทนด้วย

อย่าเรียนรู้แต่ความเก่งกล้า

จงเรียนรู้ความอดกลั้นด้วย

ยิ่งต้องทำงานใหญ่

ยิ่งต้องมีความอดทนอดกลั้นที่สูง

สิ่งที่ปล่อยไปอย่างไร้ขอบเขตจะแตก

สิ่งที่ปล่อยไปอย่างไร้ควบคุมจะระเบิด

ความอดทนอดกลั้นคือเงื่อนไขสำคัญของชีวิตมนุษย์

ทุกครั้ง

ทุกครั้งที่เราทรยศคด­โกง

จิตวิญญาณของเราจะซึมซับความเจ็บปวดเดือดร้อน

เพียงแต่ว่าบุคคลผู้นั้นไม่รู้สึกตัว

เมื่อบุคคลรับสารก่อมะเร็งเข้าสู่ร่างกาย

บุคคลผู้นั้นมิได้ทราบเลย

แต่ร่างกายกำลังดำเนินไปสู่ความเดือดร้อน

จิตวิญญาณของคนทุกคนโหยหาคุณงามความดี

แต่คนบางคนไม่มีปัญญาล่วงรู้

จึงทำแต่ความชั่วอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน

จิตวิญญาณของเขาย่อมเสื่อมคุณภาพลงทุกที

อบายภูมิคือจุดหมายของจิตวิญญาณที่เสื่อมคุณภาพ

จงรู้สำนึกก่อนที่จะสายเกินไป

ชีวิตของคน

ชีวิตของคนนั้นเป็นประดุจเกลียวคลื่น

ย่อมมีขึ้นมีลง

เมื่อลงถึงที่สุดจะขึ้น

เมื่อขึ้นถึงที่สุดจะลง

ย่อมมีสุขมีทุกข์

เมื่อทุกข์ถึงที่สุดจะสุข

เมื่อสุขถึงที่สุดจะทุกข์

ชีวิตนั้นหมายถึงความเปลี่ยนแปลงกลับกลายยักย้ายถ่ายเท

จงอย่าตื่นเต้นลิงโลดเมื่อเจอเหตุการณ์ขาขึ้น

เมื่ออยู่ช่วงขาขึ้นอย่าประมาท

จงเตรียมตัวเตรียมพร้อมเพื่อการลงอย่างสวยงามสง่าด้วย

จงอย่าเศร้าสร้อยเหงาหงอยเมื่อเจอเหตุการณ์ขาลง

เมื่ออยู่ช่วงขาลงอย่าท้อแท้หมดกำลังใจ

จงทำหน้าที่ให้เต็มที่สร้างความดีให้ถึงพร้อมเพื่อรอช่วงขาขึ้น

คนไร้วาสนาคือคนประมาทมัวเมาเมื่อขาขึ้น

คนไร้วาสนาคือคนท้อแท้ท้อถอยเมื่อขาลง

ความไร้วาสนาหรือมีวาสนานั้นอยู่ที่ใจตนไม่มีใครทำให้

เมื่อจิตใจ

เมื่อจิตใจโอบอ้อมอารีเมตตาปราณี

เหมือนกับสร้างห้องหับที่ใหญ่โตให้ใจตนเองอยู่

ย่อมสะดวกสบายไร้ความขัดข้องใจ

จิตใจ­กว้างขวางย่อมทำให้ผ่องใสเบิก­บาน

เมตตาปราณีย่อมทำให้มองโลกอย่างเป็นสุข

จิตคิดช่วยเหลือเกื้อกูลย่อมเกิดปีติจากกุศล

คิดจะเอาเลยไม่ได้อะไร

คิดจะให้เลยได้ทุกอย่าง

เมื่อคิดจะเอานั้นจิตหิวโหยกระหาย

ย่อมกระวนกระวายไม่เป็นสุข

เมื่อไม่มีความสุขก็เหมือนกับสูญเสียทุกอย่าง

เมื่อคิดจะให้นั้นจิตเบิก­บานผ่องใสด้วยเมตตาปราณี

ย่อมอิ่มเอิบด้วยพลังใจแห่งความร่มเย็นเป็นสุข

เมื่อมีความสุขก็เหมือนกับได้รับทุกอย่าง

ถ้าได้อะไรแล้วไม่ลงเอยที่ความสุขก็เหมือนไม่ได้

จิตคิดเอานั้นหิวโหยกระหาย

จิตคิดให้นั้นร่มเย็นเป็นสุข

ผู้ที่หลงระเริง

ผู้ที่หลงระเริงเพลิดเพลินสุขจะไปเจอทุกข์

ผู้ที่ขวนขวายกำหนดหยั่งรู้ทุกข์จะไปเจอสุข

ปากทางของทุกข์คือสุข

ปากทางของสุขคือทุกข์

เวทนาคือสุข  ทุกข์  อุเบกขา  ย่อมไม่เที่ยง

แปรปรวนไปตามเหตุปัจจัย

ผู้มีธรรมจักษุจะเห็นความไม่เที่ยงแท้ของเวทนา

จึงเบื่อหน่ายที่จะเข้าไปกอดรัดเสพเสวยต่อสังขารทั้งหลาย

เวทนาย่อมเปลี่ยนไป  เดี๋ยวสุข  เดี๋ยวทุกข์  เดี๋ยวเฉย ไม่จบสิ้น

ผู้มีปัญญาเห็นดังนี้ย่อมถอนความยึดมั่นในเวทนา

เห็นความเป็นจริงว่าทุกสิ่งไม่แน่นอน

ยึดไว้ก็ทุกข์เข็ญปล่อยวางจึงเบาสบาย

หมดความหิวโหยกระหายในเวทนา

อยู่ในอุเบกขาและสติที่ไม่ติดข้องกับโลก

รับรู้โลกแล้ววางไปไม่กอดรัดผูกพัน

เป็นผู้ละตัณหาเสียได้

คนห่างไกล

คนห่างไกลหาโอกาสยากที่จะทำร้ายทำลายเรา

ที่มีช่องมีโอกาสคือคนใกล้ชิด

จงอย่าเบียดเบียนผู้อื่นจงอย่าข่มเหงคะเนงร้ายทำลายคน

จงกลัวบาปกรรมอย่าคิดว่ากรรมจะมาสนองไม่ได้

ทำร้ายผู้อื่นมากกรรมจะติดปีกบินมาให้ผล

หักหลังทรยศผู้อื่นกรรมจะมาตอบสนองอย่างสาหัส

เล่นงานผู้อื่นไว้มากจะถูกเล่นงานกลับ

ศัตรูจะมาเกิดเป็นลูก

ลูกชนิดนี้จะมาทำให้พ่อแม่เดือดร้อนอย่างสาหัส

จะมาทำร้ายจิตใจเราได้อย่างรุนแรงก็ต้องมาเกิดเป็นลูก

อย่าหลงเพลินสร้างบาปกรรม

ถ้าบาปให้ผลจะหนีไปไหนก็ไม่พ้น

ยิ่งหนีก็ยิ่งเจอ

จงมีความละอายต่อบาปเกรงกลัวต่อบาป

จงขวนขวายละความชั่วกลัวบาปกรรม

อย่าหลงระเริงต่อการทำบาป

ใส่เกลือ

ใส่เกลือเข้าไปจะเค็ม

ใส่น้ำตาลเข้าไปจะหวาน

ใกล้อะไรก็จะกลายเป็นอย่างนั้น

จับชอล์กจะเปื้อนสีขาว

จับถ่านจะเปื้อนสีดำ

อย่าดูถูกสภาพแวดล้อมว่าจะไม่มีอิทธิพลต่อเรา

คนเราเปลี่ยนแปลงได้เพราะสภาพแวดล้อม

ผู้ฉลาดย่อมขวนขวายเข้าหาสภาพแวดล้อมที่ดี

ย่อมขวนขวายคบมิตรดีเข้าสู่สมาคมที่ดี

การคบมิตรดีสามารถช่วยให้เราดีขึ้น

อย่าคบเพื่อนชั่วอย่าเข้าหาสิ่งชั่ว

จงขวนขวายเข้าหามิตรดีเพื่อนดีสมาคมดี

จะช่วยให้เราเจริญรุ่งเรืองในธรรมขึ้นมาได้

อย่าคิดว่าสภาพแวดล้อมไม่สำคัญ

วันเวลาที่ผ่านมา

วันเวลาที่ผ่านมาของคนย่อมนำมาซึ่งประสบการณ์

จงสร้างสมประสบการณ์ด้วยอุดมการณ์แห่งความซื่อตรง

ใจคดย่อมจะนำไปสู่ประสบการณ์คด

ประสบการณ์คดย่อมนำไปสู่ชีวิตที่คด

มีชีวิตเสพสุขไปวัน ๆ แต่หาความภาคภูมิใจไม่ได้

ชีวิตจะมีประโยชน์อะไร?

ถ้าระลึกถึงชีวิตตนเองแล้วต้องละอายแก่ใจทุกครั้ง

สมบัติที่คด­โกงมาจะช่วยอะไรได้

ความซื่อสัตย์ซื่อตรงจะสร้างความภาคภูมิใจให้ตนเองได้

ถึงไม่มีใครเคารพ ยังสามารถไหว้ตัวเองได้สนิทใจ

ความสดชื่น

ความสดชื่นรื่นเริงและความเศร้าโศกเสียใจนั้นเป็นมายา

บัณฑิตย่อมตั้งจิตเป็นกลาง

ไม่หวั่นไหวขึ้นลงต่อสถานการณ์ใด ๆ

เป็นผู้ทำหน้าที่ของตนอย่างสมบูรณ์อย่างซื่อสัตย์

มีความภาคภูมิใจที่ได้สร้างประโยชน์สุขแก่มวลชน

ไม่สนใจความมากน้อยของผลประโยชน์ตอบแทนส่วนตน

เป็นผู้มีสายตายาวไกลจึงคิดให้มากกว่ารอคอยรับผล

ผู้สร้างโลกจะเข้มแข็งขึ้นทุกวัน

ผู้เสพเสวยโลกจะอ่อนแอลงทุกวัน

อยู่ที่ใดก็ตามจึงคิดแต่จะให้ คิดแต่จะช่วยเหลือเกื้อกูล

สิ่งที่เราให้ออกไปนั่นแลมีอานิสงส์ยิ่งใหญ่ในใจของผู้มีศรัทธา

จงศรัทธาในความดีแล้วกระ­ทำอย่าย่อท้อ

การได้สร้างประโยชน์ต่อผู้อื่นจะเติมเต็มใจของบัณฑิต

ชีวิตที่ได้มีโอกาสให้จะอิ่มเอิบเบิก­บานใจด้วยปีติ

คนที่ร่ำรวยบุญกุศลนั้นจิตใจจะเป็นสุขยิ่ง

คนที่ร่ำรวยเงินทองนั้นไม่แน่ว่าจิตใจจะมีความสุข

อย่าท้อแท้ท้อถอยในการสร้างความดี

ใดใดในโลก

ใดใดในโลกล้วนอนิจจัง

แปรปรวนเปลี่ยนแปลงไปได้ตลอด

ควรกำหนดหมายถึงความไม่แน่นอนของสิ่งทั้งหลายไว้เสมอ

จะได้ไม่ต้องผิดหวังรุนแรงเมื่อสิ่งทั้งหลายเปลี่ยนไป

ขุนเขายังเปลี่ยนได้

แม่น้ำสายใหญ่ยังเปลี่ยนเส้นทางเดิน

จิตใจคนยิ่งเปลี่ยนแปลงง่าย

อย่าอิงอาศัยใครจนพึ่งตัวเองไม่ได้

ถ้าเขาเปลี่ยนไปเราจะตั้งตัวไม่ติด

ที่ว่าแน่นอนก็ไม่แน่นอนได้

อย่าหวังอะไรให้จริงจัง

ขวนขวายพึ่งตนเองอยู่เสมอดีกว่า

อย่าอาศัยคนอื่นมากเกินประมาณ

ถ้าเขาเปลี่ยนไปเราจะกลายเป็นง่อย

ดีที่สุดคือพึ่งตัวเองให้มาก

อย่าหวังอะไรเป็นจริงเป็นจัง

คนคำนวณ

คนคำนวณมิสู้กรรมลิขิต

อุตส่าห์วางแผนไว้มากมาย

ผู้มีบุญจะมารับผลประโยชน์ไป

ปลิ้นปล้อนหลอกลวงไม่สู้สร้างกุศลวาสนา

ทรยศคด­โกงท้ายที่สุดอะไรก็หลุดมือ

ท้ายที่สุดคนสร้างความดีจะชนะคนทุกประเภท

ในส่วนลึกแห่งจิตใจของปวงชนทั้งหลาย

เมื่อคนดีได้สมบัติจะรู้สึกพอใจ

เมื่อคนชั่วได้สมบัติจะรู้สึกต่อต้าน

ผีสางเทวดาก็จะเกื้อหนุนคนดี

บุญวาสนาจะช่วยให้คนดีพ้นภัย

กุศลบารมีจะช่วยให้คนดีอยู่เย็นเป็นสุข

จงทำความดีให้จริงจริง

แล้วหนทางรอดจะมีเสมอ

อย่าทำความดีเพื่อเอาหน้าจะเสียราคาของความดี

สุขเวทนา

สุขเวทนาและทุกขเวทนาย่อมไปด้วยกัน

ไปไหนก็ไปด้วยกันเหมือนหน้าหัวกับหน้าก้อยของเหรียญ

สุขเล็กทุกข์ก็เล็ก  สุขใหญ่ทุกข์ก็ใหญ่

ผู้ไม่เข้าใจเรื่องนี้จึงตื่นเต้นเศร้าสร้อยกับสุขทุกข์

ผู้มีปัญญาย่อมถอนอุปาทานในเวทนา

ไม่ยึดมั่นถือมั่นในสุขและทุกข์

สิ่งทั้งปวงทั้งรูปธรรมนามธรรมมีสามัญลักษณะ

คือเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป

ไม่มีอะไรจีรัง

ถ้ายึดมากจะเดือดร้อนทุรนทุรายมาก

เพราะว่าสิ่งทั้งปวงย่อมเป็นไปตามเหตุปัจจัยของมันเอง

ไม่ได้เป็นไปตามความต้องการของเรา

ท่านผู้มีปัญญาย่อมถอนอุปาทานในสังขาร

สิ่งทั้งหลายปรากฏแก่ปัญญาคือความเกิดดับ

ไม่มีสิ่งใดเที่ยงแท้แน่นอน

ยิ่งยึดมากเท่าไรก็ยิ่งเดือดร้อนใหญ่เท่านั้น

สถานการณ์ในโลก

สถานการณ์ในโลกดำเนินไปตามธรรมชาติธรรมดา

คนใจร้อนจะกระวนกระวายและตำหนิว่าช้าไป

สถานการณ์ในโลกดำเนินไปอย่างราบรื่น

คนจิตใจคับแคบจะหวาดระแวงว่ามีผู้มาเอาเปรียบ

สถานการณ์ในโลกดำเนินไปอย่างปกติ

คนโหดร้ายจะขัดหูขัดตาน่าออกไปทำลายล้างผลาญ

โลกนี้ขึ้นลงไปมาสูงต่ำตามวิถีทางที่เคยเป็น

จิตที่ต่างกันจะมองโลกออกมาในภาพต่างกัน

เจตนามุ่งหมายต่างกันก็จะมองโลกในมุมต่างกันไปอีก

โลกนี้เป็นอย่างเดียวกันจะต่างกันก็ที่จิตใจผู้มอง

ฉะนั้นมิจฉา­ทิฏฐิคือความเห็นผิดจึงเป็นโทษอย่างยิ่ง

สัมมาทิฏฐิคือความเห็นชอบจึงเป็นคุณเหลือประมาณ

จงสร้างใจให้ดีโลกนี้จึงจะสดใส

จงรับธรรมะของพระพุทธเจ้าเข้าสู่จิตใจ

จงดำรงตนอยู่ในศีลธรรมอันชอบ

โลกนี้จะกลายเป็นสถานที่โล่งเบาแก่ผู้มีจิตใจผ่องใส

สถานการณ์ในโลก

สถานการณ์ในโลกที่พระพุทธเจ้าตรัสสอน

คือไม่สุดโต่งไปข้างใดข้างหนึ่ง

เมื่อรักชอบมากจะสุดโต่งไปข้างหนึ่ง

ย่อมหวงแหนหมกมุ่นผูกรัด

เมื่อเกลียดโกรธมากจะสุดโต่งไปข้างหนึ่ง

ย่อมอาฆาตเคียดแค้นหวังทำลาย

ขณะที่อยู่ในอารมณ์รักมากและโกรธมากย่อมไม่สนใจเหตุผล

ขณะนั้นปัญญาย่อมดับถูกเก็บไม่ได้ใช้งาน

สุดโต่งทั้ง ๒ ข้างย่อมเป็นหนทางผิดพลาด

พระพุทธองค์ตรัสสอนให้หลีกเลี่ยง

ควรนำจิตเข้าสู่เส้นทางสายกลางอันประกอบด้วยสติและปัญญา

ไม่โอนเอนไปตามความชอบความชัง

ทำหน้าที่ให้สมบูรณ์อย่างเต็มที่ไปตามเหตุและผลอันสมควร

ทางสายกลางจะนำไปสู่ความสำเร็จ

จงดำเนินชีวิตไปด้วยสติและปัญญา

อย่าดีแต่ปาก

 

อย่าดีแต่ปาก

ต้องทำให้จริง

คนเรานั้นศักดิ์สิทธิ์อยู่ที่การกระ­ทำ

ไม่ใช่ศักดิ์สิทธิ์อยู่ที่คำพูด

เมื่อพูดจริงทำจริง

คำพูดจึงจะพลอยศักดิ์สิทธิ์ขึ้นมา

คำพูดของคนพูดจริงทำจริงมีสัจจะเท่านั้นที่ศักดิ์สิทธิ์

อย่าพูดอะไรส่งเดช

บุคคลผู้ที่พูดแล้วไม่ทำคือการประกาศลดราคาคำพูดตนเอง

ถ้ามีสัจจะคำพูดจะกระเทือนฟ้าดินได้

ผู้มีสัจจะอธิษฐานในสิ่งใดก็ศักดิ์สิทธิ์

สัจจบารมีและอธิษฐานบารมีนั้นเกื้อกูลต่อการบรรลุธรรม

จำเป็นที่ผู้ปฏิบัติธรรมต้องสร้างสมอบรม

บารมีทั้งสองนี้จะช่วยให้ตัดกิเลสได้เด็ดขาด

คนกลับกลอกจะทำอะไรเด็ดขาดได้หรือ

ขมเป็นยา

ขมเป็นยา   หวานเป็นภัย

ไส้เดือนทำให้ปลาเดือดร้อนจากการติดเบ็ด

บัณทิตทั้งหลายมีพระพุทธเจ้าเป็นต้น

จึงว่างจิตเป็นกลางมีสติมองโลกด้วยปัญญาญาณ

ไม่ยินดี  ไม่ยินร้าย

เป็นผู้สงบ ดับเย็น

แม้ยังอาศัยโลกแต่มิได้ถูกโลกกัด

มีเหมือนไม่มี  เป็นเหมือนไม่เป็น

ในยามผิดพลาด

ในยามผิดพลาดยิ่งต้องแก้ไข

ถ้าผิดพลาดแล้วหมดกำลังใจจะยิ่งซ้ำเติมกันไปใหญ่

                                                 เมื่อร่างกายแปดเปื้อนยิ่งต้องชำระล้าง

ถ้าแปดเปื้อนแล้วท้อใจจะยิ่งหมักหมมกันไปใหญ่

เวลาท้อแท้ใจก็ต้องเพิ่มกำลังใจ

ถ้าท้อแท้แล้วล้มเลิกจะยิ่งหมดแรงกันใหญ่

สิ่งใดที่มีคุณ

สิ่งใดที่มีคุณจะมีโทษทั้งสิ้น

สิ่งใดมีโทษสิ่งนั้นก็มีคุณอยู่ไม่มากก็น้อย

บัณฑิตฝึกตนเมื่อเจอโชคร้าย

คนพาลนิสัยเสียเมื่อเจอโชคดี

อุปสรรคช่วยให้บัณฑิตพัฒนาความเก่งกล้าสามารถ

ความสะดวกสบายทำให้คนพาลหมดสมรรถภาพในการพึ่งตนเอง

การเกิด

                               การเกิดขึ้นของธรรมชาติไม่เสือกสภานที่  ไม่สามารถกำหนดกันได้
                                     คนเราก็เช่นไม่สามารถกำหนดวันเวลาและสถานที่เกิดได้
                                              แต่สามารถกำหนดชะตาชีวิตของตนเองได้

การบวชพระ

                               การบวชพระ  เป็นการสืบทอดพระศาสนาให้ดำรงคงอยู่ตลอดไป