ยังต้องทิ้ง

แม้แต่ร่างกายนี้ยังต้องทิ้ง

สมบัตินอกกายใครจะหอบหิ้วเข้าเมืองผีไปด้วยได้

บัณฑิตใช้สอยปัจจัยพอประมาณไม่ฟุ้งเฟ้อ

ส่วนที่เหลือนำไปเจือจานเกื้อกูลทำประโยชน์มวลชน

กายนี้จะบำรุงบำเรอเท่าไรก็ต้องเน่าเข้าโลง

ท่านผู้มีปัญญาเห็นความไม่เที่ยงแท้แน่นอนของชีวิต

จึงขวนขวาย  บริจาคทาน  รักษาศีล  เจริญภาวนา

ไม่ปล่อยให้วันเวลาผ่านเลยไปเปล่า

ไม่ปล่อยให้โอกาสสร้างความดีลอยผ่านหน้า

ผู้มีปัญญาจะเป็นสุข­ใจเมื่อสั่งสมบุญกุศล

บุญกุศลนี่แหละที่จิตวิญญาณจะนำพาไปได้

วัตถุข้าวของต้องทิ้งทั้งสิ้น

จงเร่งขวนขวายสร้างบุญกุศล

ชีวิตเป็นของไม่เที่ยง  ความตายเป็นของเที่ยง

ชีวิตเป็นของไม่แน่นอน  ความตายเป็นของแน่นอน